بهترین نقاط برای نصب دوربین مدار بسته در خانه

درب جلویی خانه : اغلب افراد چه دعوت شده باشند و چه دعوت نشده باشند اغلب از در جلویی خانه وارد میشوند بنابراین مهم است که دوربین مدار بسته را بالای درب ورودی جلویی نصب کنید. دوربین را در ارتفاع بالا قرار دهید تا کسی آنرا تکان ندهد. اگر خانه تان چند طبقه است دوربین را در طبقه دوم نصب کنید، اما جهت آنرا به سمت ورودی خانه قرار دهید. اگر خانه تان طبقه دومی ندارد دوربین را در ارتفاعی قابل دسترس نصب کنید وحتما پوشش محافظتی در اطراف آن قرار دهید. یک جعبه فلزی مناسب است و مانع حرکت دوربین توسط افراد میشود.

درب پشتی خانه : همه قسمت های ورودی به خانه باید مجهز به سیستم نظارتی مداربسته باشد بنابراین اگر خانه تان دارای درب پشتی است حتما باید در آن قسمت نیز دوربین نصب شود تا هرکسی که تلاش میکند به خانه وارد شود، تحت نظارت باشد. همانند درب جلویی خانه، دوربین درب پشتی نیز نباید در ارتفاع قابل دسترس نصب شود.

پنجره های عقبی خانه : بهتر است به جای اینکه دوربین را بالای پنجره ای که روبروی جاده و بسیار در دید است قرار دهید، آنرا بالای پنجره عقبی خانه نصب کنید. بنابراین اگر کسی سعی کند مزاحمت ایجاد کند و مخل آسایش باشد از وجود دوربین خبر نخواهد داشت. این امر به شما کمک میکند مراقب وبده و از بروز یک اتفاق بد جلوگیری کنید. حتی اگر اتفاقی بیافتد مسئولان انتظامی قادر خواهند بود با استفاده از فیلم ضبط شده فرد مزاحم را شناسایی کنند.

بالای راه پله ها : اگر خانه تان چند طبقه است یک سیستم مداربسته بی سیم یا یک دوربین معمولی بالای راه پله ها و جاییکه به بیشتر فضای خانه اشراف داشته باشد نصب کنید. شما میتوانید فیلمی از فضای پذیرایی خانه، آشپزخانه و حتی ورودی چند اتاق را داشته باشید به شرطی که دوربین درزاویه مناسب بالای راه پله ها نصب شده باشد. در نبود طبقه بالاتر و پلکان در خانه، دوربین را نزدیک به سقف اتاق نشیمن نصب کنید. می توانید با این کار بفهمید که چه کسی وارد اتاقها شده یا از آنها خارج می شود زیرا در غلب خانه ها اتاق نشیمن به سایر اتاق های خانه متصل است.

در اتاق خواب کودکان : متاسفانه این روزها کودکان در معرض خطرات بزرگی هستند. بنابراین بهترین دوربین های مدار بسته تان را در اتاق خواب کودکتان نصب کنید وچشمتان را از آنها دور نکنید. اگر کودکان کوچک است نصب دوربین اهمیت بیشتری پیدا میکند. با این کار می توانید آنها را نظارت کرده و از سلامت آنها در قسمت های مختلف خانه مطمئن شوید به شرطی که با خودتان یک مانیتور هم داشته باشید. اگر کودکتان را در خانه با یک پرستار تنها میگذارید حتما نیاز به نصب دوربین مدار بسته خواهید داشت. با این اقدام می توانید بدانید که در نبودتان نحوه رفتارپرستار با کودکتان چگونه است و اقدام لازم را به عمل آورید.

نصب دوربین مدار بسته در خانه تان را به تاخیر نیاندازید زیرا باید هرکاری برای حفظ امنیت خانه و خانواده تان انجام دهید. علاوه بر اینها، دوربین مدار بسته اطلاعاتی در مورد اتفاقاتی که در نبود شما در خانه می افتد، به شما میدهد. این موضوع وقتی که پرستار تمام وقت یا پاره وقت استخدام کرده اید، حیاتی تر میشود. این نکته نیز مهم است که ضمن دقت در انتخاب دوربین کسی را برای نصب آن بیاورید که خدمات نصب دوربین خانگی را ارائه میدهد.

امکاناتی که به همراه دوربین می بایست نصب گردند :

در هنگام نصب دوربین مدار بسته برای منزل مسکونی باید توجه داشته باشید که در صورت عدم حضور شما چگونه می شود منزل را مشاهده و تصاویر دوربین های مدار بسته را کنترل و مدیریت کرد. شما با اتصال دستگاه DVR به اینترنت پر سرعت می توانید با یک گوشی همراه هوشمند در هر نقطه از دنیا به تصاویر دوربین ها متصل و آن ها را مدیریت کنید.

در هنگام نصب دوربین مدار بسته بسیار در انتخاب جای دستگاه مرکزی DVR یا NVR باید دقت کنید که به اصطلاح برای دستیابی به آن عقل جن هم به آن نرسد ، چه برسد یک سارق حرفه ای . با این وجود در صورت عدم جای مناسب برای دستگاه از محفظه هایی استفاده نمایید که سرقت از آن کار دشوار و وقت گیری باشد.

دلایل و بررسی ایجاد نویز در دوربین مدار بسته :

یکی از مشکلات اصلی و عمده که در انواع دوربین های مدار بسته ایجاد می شود، بروز سیگنال های اضافی ناخواسته یا “نویز” است. نویز در دوربین مدار بسته باعث افت کیفیت و وضوح تصویر ثبت شده توسط دوربین خواهد شد.

برای بررسی نویز در دوربین مدار بسته ابتدا باید عوامل و دلایل ایجاد آن را بیابیم. نویزها به دلایل مختلفی بر روی دوربین مدار بسته ایجاد می شوند. در یک حالت ممکن است بر روی تصویری که توسط دوربین مدار بسته ارسال شده است نقطه های رنگی مشاهده شود؛ این نویز معمولاً در مواقعی رخ می دهد که میزان نور محیط کم باشد. برای جبران کیفیت تصویر، دوربین به طور خوکار سعی می کند سیگنال خود را تقویت کرده و تصاویر با کیفیتی را ارسال کند؛ در این حالت است که نقطه های رنگی برای دوربین مدار بسته، نوعی نویز حساب می شوند؛ به این نویز، “نویز الکترونیکی” گفته می شود. برای بر طرف نمودن این نویز، یا باید نور محیط تصویربرداری را افزایش داد و یا می توان از دوربین هایی استفاده کرد که در نور بسیار کم بتوانند تصاویر باکیفیتی را ارسال کنند؛ به طور مثال، دوربین های دید در شب برای این هدف مناسب اند.

  در حالتی دیگر، ممکن است یک سری خطوط صاف یا خط موجدار بر روی تصاویر ارسال شده دیده می شود. در برخی موارد این خطوط ثابت و یا ممکن است متحرک باشند. دلیل ایجاد این نویزها، تداخل امواج الکترومغناطیسی دوربین مدار بسته و یا افت سیگنال دوربین می باشد. در اصطلاح به این نویزها، “نویز الکترومغناطیس” گفته می شود. برای برطرف نمودن نویز الکترومغناطیس، از طریق منوی تنظیمات می توان سیگنال دوربین را کنترل کرد.

عیب یابی دوربین مدار بسته برای رفع نویز تصاویر :

برای عیب یابی دوربی مدار بسته که دارای نویزهایی روی تصاویر ثبت شده می باشد ، شفافیت و کیفیت تصویر را به شدت تحت تأثیر خود قرار می دهند. عامل اصلی ایجاد خطوط موجی یا خط های صاف متحرک در تصویر دوربین مدار بسته، تداخل امواج الکترومغناطیسی است. همان طور که می دانید، امواج زیادی در فضای اطراف محل نصب دوربین وجود دارند که با چشم قابل دیدن نیستند. این امواج توسط گیرنده ها یا حسگرهای دوربین دریافت می شوند و به عنوان یک سیگنال بر روی تصاویر، به نمایش در می آیند. برای رفع این گونه نویزها، باید بدانیم علت به وجود آمدن آنها مر بوط به چه چیزهایی م یتواند باشد.

  یکی از کابل هایی که در دوربین مدار بسته استفاده می شود، کابل کواکسیال که سوکت آن BNC است. این کابل، رابطی میان دستگاه ضبط کننده تصاویر و دوربین مدار بسته است و وظیفه انتقال سیگنال ها را بر عهده دارد. چنانچه این کابل به درستی در جای خود محکم نشود و یا اشتباهاً به پورت دیگری متغصل شود، موجب افت شدید سیگنال ارسالی به مانتیور خواهد شد؛ درنتیجه تصاویری که مشاهده می شوند، نویز زیادی دارند. برای رفع این عیب، بهتر است از مرحله اول نصب کابل، آن را در جای خود محکم کرده و از بهترین نوع کابل استفاده نمایید.

 یکی دیگر از مواردی که درایجاد نویز در دوربین مدار بسته نقش اساسی دارد، آداپتور یا همان منبع تغذیه دوربین است. اگر ولتاژ و آمپر ورودی به آداپتور با حجم و ظرفیت آن هماهنگ نباشد، مقادیر اضافی آن به صورت نویز در تصویر مشاهده می شود. بنابراین، منبع و ولتاژ آن را به دقت کنترل کنید.

  از آنجایی که بیشتری بخش نویز دوربین مدار بسته مربوط به امواج الکترومغناطیس است، نصب دوربین در نزدیکی محلی که این امواج را تولید می کنند تا حد زیادی منجر به ایجاد نویز در تصاویر دوربین مدار بسته خواهد شد. کابل های برق، کابل مخابراتی، موتور برق، موتور الکتریکی، ترانس های برق و …، از جمله تأسیساتی هستند که اثر منفی بر کیفیت تصاویر دوربین مدار بسته خواهند داشت.

  برای حل این مشکل، دو راهکار وجود دارد. اول آنکه قبل از نصب دوربین مدار بسته ، بهتر است موقعیت و مکان نصب از نظر وجود منابع تولید امواج الکترومغناطیسی به دقت بررسی شود و حتی الامکان، دوربین ها در نزدیکی آن منابع نصب نگردند.

  دوم اینکه، برای انتقال کابل های دوربین مدار بسته، از داکت و پوشش مناسب مخصوص سیم و کابل استفاده شود. در طول مسیر سیم کشی، سعی کنید که کابل های برق و کابل های دوربین مدار بسته، با یکدیگر هم مسیر نباشند. در صورت امکان، کابل های مخصوص دوربین مدار بسته را از مسیرهای کوتاه عبور دهید. افزایش طول مسیر نیز یک عامل مهم در ایجاد نویز در تصاویر به شمار می رود.

  درجه حرارت هوا، یکی از عامل های مهم ایجاد نویز در کیفیت تصاویر دوربین مدار بسته است. با افزایش دمای هوا، قسمت های هادی در دوربین، گرم می شوند؛ با بالا رفتن دمای هادی، مقاومت آن ها افزایش می یابد و همین عامل موجب افت شدید سیگنال در طول مسیر خواهد شد. افت سیگنال نیز، موجب پدید آمدن نویز بر روی دوربین مدار بسته می شود. برای رفع این عیب، کابل های برق، دوربین مدار بسته و سایر تجهیزات الکترونیکی آن را از تابش مستقیم خورشید و یا منابع حرارتی، محافظت کنید.

برای برطرف کردن نویز در دوربین مدار بسته چه اقداماتی باید انجام داد؟

بررسی کابل های ورودی و خروجی دوربین مدار بسته

بررسی منبع تغذیه

کنترل نصب دوربین به صورت استاندارد

بررسی سیم و کابل دوربین از نظر عایق بندی

کنترل مسیر عبور کابل های دوربین

بررسی اتصال به شبکه (ویژه دوربین مدار بسته تحت شبکه)

کنترل پورت مخصوص اتصال DVR

کنترل منوی تنظیمات نرم افزاری

بررسی استاندارد بودن سیم های برق دوربین

کنترل داکت ها

بررسی اتصالات دوربین (پایه و لنز متحرک)

کوادکوپتر چیست , یک کوادکوپتر چگونه کار می کند؟

کوادکوپتر

در چند سال اخیر بازار فروش کوادکوپترها برای استفاده شخصی و تفریحی بسیار افزایش یافته است. در سراسر جهان امروزه کوادکوپترها و درونز ها در طیف وسیعی با قیمت های بسیار بالا یا حتی بسیار ارزان به فروش می رسند. انواع مختلف در طراح ها و رنگ های مختلف از این محصول در بازارهای سراسر دنیا یافت می شود. امروزه کوادکوپترها به عنوان پهباد ها (UAVs) و هواپیماهای بدون سرنشین (Drones) به دلیل طراحی آسان، و همچنین تطبیق پذیری شهرت گسترده ای دارند. کوادکوپترها در اندازه ها و قیمت های متنوعی در دسترس هستند.

خلاصه ای از کوادکوپتر

کوادکوپترها یک شیوه اقتصادی برای معرفی خود به دنیای وسایل هوایی کنترل از را دور هستند. به پرواز درآوردن آن ها جالب است، و با کمی تمرین و صبر هرکسی می تواند یادبگیرد که چگونه یک کوادکوپتر را به پرواز درآورد.

کوادکوپتر چیست؟ 

کوادکوپتر، یا مالتی روتر (چند پروانه)، یا پهباد، یا کوادروتر، یک وسیله مکانیکی پروازی ساده با چهار بازو است، که در هر یک از بازوها موتوری به یک پروانه متصل شده است. مالتی کوپترها با سه، شش یا هشت بازو نیز وجود دارند، اما عمدتا شبیه به کوادکوپتر عمل می کنند. دو پروانه در جهت عقربه های ساعت و دو پروانه دیگر خلاف جهت ساعت می چرخند. کوادکوپترها به لحاظ ایرودینامیکی ناپایدار هستند، و به یک کامپیوتر پرواز نیاز دارند تا فرمان های ورودی را به فرمان هایی تبدیل کنند که RPM های (دور موتور) پروانه ها را تغییر دهند تا حرکت مطلوب و مورد نظر را ایجاد نمایند. این پاراگراف در واقع پاسخی کوتاه به سؤال بالا بود. در ادامه این مقاله اطلاعات بیشتری برای آشنایی شما با دنیای کوادکوپترها ارائه می دهیم.

کوادکوپترها با هلیکوپترها یا هواپیماهای بال ثابت تفاوت دارند چرا که نیروهای بالارونده و کنترلی ایجاد می کنند. چرا که در هواپیما بلند شدن بوسیله بال ها انجام می شود، اما در کوادکوپتر این امر توسط پروانه ها صورت می گیرد. هلیکوپتر از روتر اصلی خود برای بلند شدن استفاده می کند، اما در عین حال می تواند چرخش تیغه های روتر را به منظور ایجاد نیروهای کنترلی تغییر دهد.

ایده کوادکوپتر جدید نیست. طراحی های کوادکوپترهای با سرنشین در دهه 1920 و 1930 ارائه شد، اما این ایده ها دارای عملکردی نامطلوب، و سطح بالایی از ناپایداری بودند، و به حجم بالایی از فرمان های خبان نیاز داشتند. با پیشرفت فناوری الکترونیک در کامپیوترهای کنترل پرواز، موتورهای بدون هسته یا براش لس، میکروپردازشگرهای کوچکتر، باتری ها، دوربین ها، و حتی سیستم های GPS طراحی و پرواز کوادکوپترها امکان پذیر شد. سادگی کوادکوپترها آن را به یک وسیله عکسبرداری هوایی و پلت فرم ویدئویی مؤثر تبدیل کرده است.

یک کوادکوپتر چگونه کار می کند؟

یک کوادکوپتر چگونه در حالت شناور (درجا پرواز کردن) می ماند یا در هر مسیری پرواز می کند، یا چگونه در موقع لمس وسیله کنترل از راه دور بلند می شود یا می نشیند. این سوالات سوالی است که ممکن است برای تمام خریداران این وسیله یا تمام مشتریان ایجاد گردد. پهبادها همچنین می توانند از طریق نرم افزار ناوبری نقطه بینابین به طور مستقل و همچنین در هر مسیری برای رفتن از نقطه ای به نقطه ای دیگر پرواز کنند. در اینجا به تکنولوژی کوادکوپتر می پردازیم که این مسئله را ممکن ساخته است.

جهت پروانه کوادکوپترتلو  به همراه چرخش موتور و سرعت است که پرواز و مانورپذیری آن را میسر ساخته است.

کنترل کننده

یک کوادکوپتر معمولی دارای 4 کانال کنترل است که فرمان ها را به پهباد ارسال می کند تا دریچه کنترل سوخت، انحراف، اوج و چرخش آن را تحت تأثیر قرار دهد. فرکانس ارتباطات اغلب کنترل کننده ها 2.4 GHz است. این عدد همچنین فرکانس معمول مورد استفاده برای اتصالات وای فای است. گر چه  وقوع تداخل غیر محتمل است، درصورتی که با تأخیر ارتباط یا توقف ارسال داده ها در کوادکوپتر خود مواجه شدید ارزش دارد که موارد را بررسی کنید.

کنترل کننده دارای 4 دکمه فرمان دهنده است تا حداقل اصلاحات را در رفتار پروازی کوادکوپتر شما ایجاد کند. اگر متوجه شدید که بدون ورودی فرمان کنترل، پهباد در یک جت خاص شناور است، کاربرد دکمه فرمان برای آن ورودی کنترل در جهت مخالف می تواند حالت شناوری را برطرف سازد.

پروانه ها

لازم است که همواره به خاطر داشته باشید که دو دسته پروانه، و دو دسته موتور وجود دارند ک در جهت مخالف می چرخند. چرخش دو دسته پروانه ها متفاوت است. بنابراین اگر یک دسته از پروانه های مخالف را انتخاب کنید، هوا را به جای پایین به بالا می فرستند. این امر منجر به نیروی رو به پایین در کوادکوپتر می شود و بدین ترتیب پهباد شما معلق می ماند و پرواز نمی کند. هنگامیکه پروانه ها را انتخاب می کنید مطمئن شوید که به کدام موتور تعلق دارند. اگر با دقت نگاه کنید، پروانه دارای یک علامت است که دسته موتورهایی که به آن تعلق دارند را نشان می دهد.

سیستم کنترل پرواز

کوادکوپتر شما با تغییر RPM های هر پروانه پرواز و حرکت می کند. بنابراین وقتی دسته ی کنترل کننده خود را حرکت می دهید، این فرمان باید به فرمان های مطلوب برای هر چهار موتور در کوادکوپتر شما تبدیل شود. این امر توسط سیستم کنترل پرواز انجام می شود. هدف کامپیوتر پرواز آسان سازی هماهنگی کنترل همه چهار پروانه لازم برای پرواز کوادکوپتر شماست. کامپیوتر کنترل پرواز می تواند به چند دستگاه و سنسور دیگر متصل شود. دستگاه اصلی که به آن متصل می شود گیرنده کنترل از راه دور است، که به فرستنده از راه دور شما مرتبط شده است.

در کوادکوپترهای پیشرفت، کنترل کننده پرواز همچنین دارای یک فرستند است تا کنترل کننده شما ارتباط داشته باشد، تا یک ارتباط دو طرفه را ایجاد نماید. سنسورهای معمول که در کوادکوپترهای پیچیده تر وجود دارند شامل GPS، قطب نمای ژیروسکوپی، و بارومتر هستند.

جهت موتور کوادکوپتر برای انحراف

انحراف به معنای انحراف یا چرخش سر کوادکوپتر به سمت راست یا چپ است. در یک پهباد همچون DJI Mavic Pro، عمل انحراف بوسیله دسته کنترل راست بر کنترل کننده از راه دور انجام می شود. حرکت دسته به سمت چپ یا راست کوادکوپتر را به چپ یا راست می چرخاندو

حرکت در ایستگاه زمینی کنترل از راه دور سیگنال هایی را به کنترل کننده پرواز ارسال می کند که داده هایی را به مدارهای ESC کوادکوپتر می فرستد که وضعیت موتور را کنترل می کند و به موتور سرعت می دهد.

برای مشاهده عینی این امر، به نمای وضعیت پروانه کوادموپتر در زیر نگاه کنید. این نمایی از کوادکوپتر DJI Phantom 3 است، که از بالا با تیغه ها نشان داده شده است که از 1 تا 4 علامت گذاری شده اند.

در نمای بالا، می توانید وضعیت موتور کوادکوپتر را مشاهده کنید، که 4/2 موتورها خلاف جهت ساعت (موتورهای CCW) و 3/1 موتور (موتورهای CW) در جهت ساعت می چرخند. درحالی ک دو دسته از موتورهای کوادکوپتر طوری تنظیم شده باشند که در جت مخالف بچرخند، مجموع انداز حرکت زاویه ای براب با صفر است.

حرکت زاویه ای معادل چرخشی حرکت خطی ست و بوسیل ضرب سرعت زاویه ای در لحظه اینرسی محاسبه می شود. لحظه اینرسی چیست؟ مشابه با حجم است، جز اینکه با چرخش سر و کار دارد. حرکت زاویه ای ب سرعت چرخش روترها بستگی دارد.

به لحاظ مفهومی، لحظه اینرسی به معنای ارائه مقاومت جسم به تغییر در سرعت زاویه ای است.

درصورت عدم وجود گشتاوری بر موتورهای کوادکوپتر، مجموع حرکت زاویه ای باید ثابت باقی بماند که برابر با صفر است. برای درک حرکت زاویه ای کوادکوپتر بالا، تصور کنید ک روتهای آبی خلاف جهت ساعت 2 و 4 دارای حرکت زاوی ای مثبت و موتورهای سبز کوادکوپتر در جهت ساعت دارای حرکت زاوی ای منفی هستند. من برای هر موتور مقادیر -4,+4,-4,+4 را تعیین کرده ام، که برابر با صفر است.

برای چرخش پهباد، کاهش سرعت زاویه ای موتور 1 می تواند حرکت زاویه ای -2 را به جای -4 ایجاد کند. اگر اتفاق دیگری رخ نداد، مجموع حرکت زاویه ای موادکوپت هم اکنون +2 خواهد بود. اکنون، این اتفاق نمی تواند رخ دهد. پهباد در حال حاضر در جهت ساعت می چرخد بنابراین بدنه آن دارای حرکت زاویه ای -2 خواهد بود.

دینامیک های کوادکوپتر سایما

چهار نیروی اصلی در یک کوادکوپتر عمل می کنند.

جاذبه: این امر باید برای همه آشکار باشد. این نیرویی ست که کوادکوپتر را با توجه جرم آن به پایین می کشد.

بالابری: این نیوی واکنشی بالارونده بر کوادکوپتر با توجه به پروانه ها ست

پرتاب: این نیروی واکنشی افقی بر کوادکوپتر با توجه به پروانه هاست.

کشش: این نیروی عکس بر کوادکوپتر با توجه به هوا است. تصور کنید که در یک ماشین قرار دارید، و دست خود را بیرون از پنجره قرار داده اید. هوایی که به دست شما برخورد می کند سعی دارد دست شما ا به عقب براند.

معلق بودن کوادکوپتر

معلق بودن زمانی رخ می دهد که نیروی بالا برنده با نیروی پایین برنده جاذبه در حالت تعادل قرار داشته باشند. برای بالا بردن پهباد، لازم است تا نیروی بالابرنده بیشتر از نیروی جاذبه باشد. این امر با افزایش RPM در همه چهار پروانه به طور همزمان میسر می شود، که بالاروندگی بیشتری را ایجاد می کند.  برای کاهش ارتفاع، RPM به طور همزمان در چهار پروانه کاهش پیدا می کند. بر کنترل کننده شما، این امر با حرکت دسته به بالا یا پایین انجام می شود، که RPM روتر را کاهش یا افزایش می دهد، که باعث می شود کوادکوپتر شما به بالا یا پایین حرکت کند.

برای حرکت پهباد به چپ، راست، جلو، و عقب، ما زاویه نیروی بالا برنده را تغییردادیم بدین ترتیب دارای بش های عمودی و افقی است. بخش عمودی همچنان برای حفظ کوادکوپتر در هوا به کار برده می شود، درحالیکه بخش افقی پرتاب کنترلی را ایجاد می کند.

حرکت کوادکوپتر

برای حرکت کوادکوپتر به جلو یا عقب، ما با استفاده از دسته راست بر کنترل کننده پرتاب را تنظیم می کنیم. آنچه که رخ می دهد این است که پروانه های جلویی RPM را کاهش می دهند، درحالیک پروانه های عقبی RPM را افزایش می دهند. اکنون نیروی بالا برنده دارای بخش افقی ست که منجر به حرکت کوادکوپت به سمت بالا می شود. عکس این امر بای حرکت کوادکوپتر به عقب انجام می شود. RPM پروانه جلویی افزایش می یابد، درحالیکه RPM پروانه عقبی کاهش پیدا می کند.

برای حرکت غیر مستقیم کوادکوپتر خود، تغییر مشابهی در RPM رخ می دهد، اما این بار این تغییر بر پروانه های چپ و راست ایجاد می شود. برای حرکت پهباد خود به سمت چپ، لازم است تا نیروی چپ را اندکی به چپ منحرف سازید. این امر با کاهش RPM بر روترهای چپ، و افزایش RPM بر طرف راست انجام می شود. یک تغییر مشابه در RPM های روتر رخ می دهد تا کوادکوپتر شما به چپ حرکت کند.